Maandag 19-09-2016

Vertrek Blagaj 30925 km

Aankomst Mlini 31073 km

Gereden 148 km

Nadat we de CP hadden betaald en koffie hebben gedronken, zijn we om 10 uur vertrokken. Weer door een prachtig natuurgebied. Eerst door allerlei kleine dorpjes, maar later door kaal en steeds hogere bergen. Prachtige uitzichten dus; soms een stuk slecht wegdek, maar meestal redelijke wegen. De TOM-TOM weet hier wel de route, maar geeft verder geen informatie over snelheid. Zelf opletten dus, want de borden 40, 50, 60 en 70 wisselen elkaar bij elke bocht af. Ineens een stoplicht in the middle of nowhere ; er wordt een eind verder geasfalteerd. De kale stukken met struiken en af en toe een kudde schapen met een herder, worden afgewisseld met vruchtbare dalen, waar weer veel druiven en ander fruit verbouwd worden en waar dus weer mensen wonen. De afstand vandaag is dus maar 148 km, maar gezien de wegen reden we hier toch een uur of drie over. Net voor Dubrovnik is de Bosnisch-Kroatische grens. Bij de Bosnische grens werden onze paspoorten weer gecontroleerd; ook de groene kaart en we hebben nu dus twee stempels in ons verder lege paspoorten. Na de grens komen we bij een prachtig uitzicht; vanuit de hoogvlakte komen we ineens bij de kust; we zien de zee en Dubrovnik vanaf grote hoogte. Via haarspeldbochten kwamen we aan de kust terecht en we rijden richting Autokamp Kate in Mlini, zo’n 8 km van Dubrovnic. De vriendelijke beheerder laat ons eerst een plaatsje zoeken; we vinden er een aan de rand van de camping met uitzicht op de zee (tussen de coniferen door dus). Stroom en water op de eigen plaats! Wifi is gratis en zoals later blijkt, erg goed ook. Nadat we geïnstalleerd zijn, begon het te regen en zelfs te onweren. Het wordt niet echt koud en nadat het weer opgeklaard is, gaan we via de trap achter de camping naar beneden naar het strand. Het zijn zo’n 150 treden voordat je beneden bent, maar gelukkig is hij niet erg steil. Beneden kom je op een wandelpad langs het strand; we volgen het pad langs allerlei hotels, restaurants en strandjes. We lopen langs een prachtig  nieuw Sheraton hotel door tot het winkelcentrum, waar een grote supermarkt in is en o.a. een H&M winkel. We lopen even door de supermarkt; deze heeft weer een assortiment zoals we gewend zijn. In Bosnië was er geen rosé te koop; hier gelukkig wel! We lopen langs de best drukke weg terug naar de camping, die al best vol raakt. We drinken een wijntje en we gaan aan het eten beginnen. We eten vandaag verse bami! Het wordt hier nog sneller donker, dus sta ik bijna in het donker te koken; we eten dus maar binnen. Na het eten gaat Heleen even lekker lezen en ik maak het verslag van de eerste week af en zet het online. Het begint weer wat te regenen, met af en toe in de verte een flitsje. We kijken nog een Happy Valley voordat we gaan slapen.

Dinsdag 20-09-2016

Rustdag in Mlini

Na een regenachtige nacht  worden we rond half negen wakker met een aanvankelijk flauw zonnetje, dat al snel aanzwelt tot een heerlijk zonnetje! Lekker rustig opgestart en nog een wasje gedaan voordat we boodschappen gingen doen; even de luifel uitgedraaid om de koelkast uit de zon te houden en heerlijk buiten met het prachtige uitzicht koffie gedronken. Daarna zijn we nu via de weg naar het winkelcentrum gelopen; wel druk en soms links een voetpad en dan weer rechts en soms niet. Heleen gaat eerst even naar de H&M om iets te zoeken voor Evie; ze vindt al snel een prachtige feestjurk en stuurt Amber een foto. We doen de boodschappen die we nodig hebben; niet te zwaar dus want we zijn te voet! We lopen via het strand terug en moeten dus de trap weer op! Het weer is nog steeds prachtig, terwijl het weerbericht bewolking en wat regen opgaf….. Heerlijk in het zonnetje geluncht en zitten lezen.Al vast de aardappelen geschild en voorgekookt; dan hoeven ze vanavond alleen maar gebakken te worden. Amber appte dat ze de jurk ook prachtig vond, dus lopen we nog een keer naar de H&M. Even de luifel ingedraaid, want ze geven regen op….. Nu weer eerst de trap af; de jurk is er gelukkig nog en we doen nog wat boodschappen; er is hier geen karnemelk te koop, maar vanmorgen hadden we drinkyoghurt meegenomen om te proberen. Ook nemen we druiven mee en koekjes, want de Jodekoeken en de kaakjes van thuis zijn op. Weer via de weg terug gelopen en op de camping een drankje; de rosé uit de winkel smaakt prima! We eten vandaag kipschnitzel van de bbq, vers gebakken aardappelen en appelmoes. Om 10 voor zeven gaat de zon onder en wordt het al snel donker en ook gaat de temperatuur lekker naar beneden. We eten dus weer lekker binnen en daarna gaat Heleen even lezen en werk ik aan het logboek. Morgen gaan we na de lunch met de boot naar Dubrovnik.

Woensdag 21-09-2016

Rustdag in Mlini

Het waaide vannacht flink; we konden er eerst niet van slapen; het rolgordijn van het dakluik klapperde elke keer, dus het dakluik maar even dicht gedaan. Vandaag bezoeken we dus Dubrovnik; we gaan met de boottaxi vanuit de haven van Mlini naar de oude haven in Dubrovnik. ’s Morgens eerst brood gehaald bij een van de bakkers vlakbij en kaartjes voor de boot bij de receptie; prima adviezen bij de receptie en 80 Kuna per persoon voor een retourtje. We besluiten de boot van 13.45 uur te nemen en zo kunnen we eerst nog even lekker lunchen in de schaduw van de bomen. We lopen rond een uur via de trap naar de haven. We zijn wat te vroeg en kunnen lekker in de schaduw in de haven wachten. Eerst komt er een boot van de verkeerde rederij, daarna de juiste rederij, maar de verkeerde lijn. Snel daarna komt onze boot; een catamaran achtige boot. We gaan aan boord met nog een aantal mensen en hij vertrekt. Eerst nog even naar de haven bij het Sheraton hotel en daarna langs de kust richting Dubrovnik. We komen nog langs een overblijfsel uit de oorlog; twee kapot geschoten hotels, die er nog steeds zo bij staan. Het is prachtig weer en het water is ontzettend helder! Na zo’n 9 km varen zien we Dubrovnik al liggen. We varen de oude haven in en leggen aan. Het is er gezellig druk; je zou niet zeggen dat het half september is. In de stad zoeken we filmlocaties van Game of Thrones voor de jongens; het is een prachtige oude stad met mooie gebouwen. Overal eettenten, terrasjes, souvenirwinkeltjes, winkeltjes met “handgemaakte” artikelen zoals je die overal wel ziet. We lopen de stad rond, bezoeken wat gebouwen, zitten in het zonnetje en lopen weer een stukje rond. Aan het eind van de middag hebben we het wel gezien en gaan we vast naar de haven. We hebben daar heerlijk zitten wachten op onze boot; mensen kijken is altijd een leuke bezigheid. Zodra we onze boot zien komen, lopen we naar de aanlegsteiger; er staan al een aantal mensen, maar er kunnen er 60 op de boot, dus dat lukt wel. We varen nu via een andere route terug; eerst naar het eiland Otak Lokrum, waar we ook passagiers oppikken. Daarna steken we weer over naar de aanlegsteiger bij het Sheraton en uiteindelijk naar de haven in Mlini. Het was een prachtig tochtje zo met dat heerlijke weer en die mooie uitzichten. Vanuit de haven moeten we nu weer de trap op naar de camping, maar het vooruitzicht op een heerlijk drankje……… We eten vanavond de 2^e helft van de bami; de saus is er al, de mie snel gekookt, een eitje snel gebakken, van gisteren stukjes kip over, pindasaus erbij en klaar is onze maaltijd. Net voor donker klaar! Vaatje gedaan, lekker even gedoucht, koffie gedronken en tv gekeken en het verslag getypt. Morgen gaan we weer een stukje verder richting Split. Onderweg nog even boodschappen doen bij de Lidl in Dubrovnik.

Donderdag 22-09-2016

Vertrek Mlini 31073 km

Aankomst Stobrec 31293

Gereden 220 km

Weer een winderige nacht en zelfs bij het wakker worden rond half negen waaide het nog. Toen de zon er eenmaal doorkwam, zwakte de wind in kracht af. Thee met croissantjes natuurlijk om wakker te worden, maar daarna zijn we gaan opruimen. Na het opruimen nog even koffie gedronken en de camperplaats betaald en daarna zijn we weg gereden richting de Lidl, die we op de heenweg vanuit Bosnië hadden gezien langs de weg naar Dubrovnik. Je kon er prima parkeren en we konden dus even rustig winkelen. Daarna verder richting Split via de kustweg; we reden hoog boven de zee over de weg die we vanaf de zee gisteren  gezien hadden. Net voor de stad konden we gelukkig even stoppen om een foto te maken. Daarna zijn we verder gereden langs de kustweg, weg nummer 8, die het eerste stuk echt langs de kust ging tot aan de Bosnische grens; daar ligt een strookje van 5 km dat Bosnië met de zee verbindt; het enige strand van Bosnië dus. Voor vakantiegangers zijn ze erg soepel; we hoeven geen paspoorten te laten zien en mogen na een handbeweging doorrijden. Wat opvalt is de grootte van de eilanden; bij eilanden dachten wij aan kleine, vlakke  eilanden, maar dat was een verkeerde inschatting. De eilanden zijn groot en er zijn hoge bergen op die eilanden. Een eindje verder bij Opuzen loopt de weg door een groen dal, begroeid met diverse groenten en fruitsoorten. Langs de weg staan veel kraampjes met fruit, knoflook en honing. Bij het verlaten van het dal komen we ook nog langs een aantal meren, die ook weer prachtig groen zijn. Daarna volgt de weg de kust weer en na elke bocht zou je wel een foto willen maken, maar de indrukken, die we er krijgen, zijn niet op een foto zichtbaar te maken, maar toch maken we er een aantal. De bergen worden hier steeds hoger en kaler. De camping waar we vandaag heen gaan, ligt net voor Split en is makkelijk te vinden; met het routeboek en de Tom-Tom komen we er tegen drie uur. Even aanmelden en de medewerkster streept drie plaatsen aan op de plattegrond. We willen hier minimaal drie nachten blijven, misschien wel langer. We zetten de camper binnen de poort en lopen naar de plaatsen toe. De camping staat nog vrij vol. Maar er zijn nog vrije plaatsen genoeg. De eerste plaats bevalt ons wel, maar het plaatsje ernaast nog meer; maar even vragen of die vrij is. Dat is gelukkig zo en we installeren de camper heerlijk in de schaduw van diverse bomen. Het is een ruime plaats en de schotel doet het ook nog! We drinken thee en lopen daarna even de camping en de omgeving rond; eerst een stukje via het strand en daarna via het pad langs een soort boulevard, waar restaurants en nog een supermarkt zijn. We gaan terug en drinken een wijntje; we halen de fietsen van de camper om zo meteen even naar een grote supermarkt te rijden, die vlakbij moet zijn. We kunnen er echter niet komen, want er is alleen een drukke verkeersweg, waar je niet langs kunt fietsen. We gaan terug en halen nog wat boodschappen in de kleine supermarkt naast de camping. Voor vanavond staat pizza uit eigen oven op het menu, met een uiensoepje als voorafje. Die pizza lukt prima en is erg lekker. We kijken vanavond naar Expeditie Robinson en ik maak het verslag.

Vrijdag 23-09-2016

Rustdag in Stobrec

Een nacht zonder wind; lekker rustig dus. Na het ontbijt kwam ik op de camping ook de buren van de camping in Mlini tegen; zij waren een dag eerder vertrokken, mar we wisten niet van elkaar, waar we heen gingen. Zij zouden nog verder gaan naar Montenegro, maar wegens erge rugpijn ging dit niet door; ze waren weken eerder dan gepland op weg naar huis. De rugpijn was hier waarschijnlijk door de lage vochtigheid gezakt tot redelijk niveau en o konden ze nog een weekje hier blijven voordat ze naar huis gingen. Lekker even lang de boulevard gelopen en boodschappen gedaan o.a. brood gekocht voor de lunch. Er zijn een campingwinkel en twee supermarkten vlakbij; keuze genoeg dus. Na de lunch en de thee hebben we de fiets gepakt en zijn we richting Split gefietst; het moest te doen zijn zo’n 7 km, maar wel met een steile klim op de terugweg. Halverwege kwamen we bij die klim, voor ons dus een afdaling, maar er kwam een Belgisch echtpaar met de fiets lopend naar boven. Voor os zou het alleen maar naar beneden gaan en dus gingen we verder. Bij de kust gekomen volgden we een pad tussen hotels en woonhuizen door. Uiteindelijk kwamen we in Split aan bij de haven. Nog een stukje verder gefietst en toen waren we eerst over een markt en daarna bij het kasteel van Dioclethanus aan; een prachtig gebouw. Een stadje binnen de vestingmuren met winkeltjes, een mooie kathedraal en er waren ook strijders uit die tijd, waarmee je op de foto kon. We liepen even rond en kwamen in de kelders terecht, waar nu allerlei winkeltjes waren met natuurlijk souvenirs en dergelijke. Aan de zee kant was de haven met een prachtige boulevard, waar het erg druk was. We liepen niet verder door het centrum want we moesten nog terug fietsen! We reden nu helemaal langs de kust terug tot het hotel, waar de steile heling was. Die moesten we inderdaad grotendeels lopen, maar daarna ging het alleen bergafwaarts tot aan Stobrec. Net voor Stobrec kwamen we nog langs een typisch kerkje; de kerktoren stond los van het kerkje. Verder langs de boulevard en toen waren we weer bij de camper. We hadden wel een drankje verdiend vonden we! Aardappels geschild om voor te koken; we eten vanavond gehaktstaafjes van de bbq, gebakken aardappelen en appelmoes. Om een uur of zes begint het redelijk af te koelen; buiten koken gaat nog wel, maar we eten binnen. Na het eten even afgewassen en heerlijk gedoucht; 7 minuten heerlijk warm water uit een regendouche! We hebben vanavond twee afleveringen van Happy Valley seizoen 2 gekeken.