Week 2

 

Zondag 02-09-2018, zon en 28°

Rustdag in Biscarosse

 

De Franse buren hadden een flinke was gedaan en alle kleuren shirtjes (maat xxxxl) op houtjes opgehangen tussen ons in; het was een kleurig gezicht. Na de lunch zijn we naar Biscarosse Plage gefietst; het eerste stuk was hetzelfde als gisteren, maar daarna ging het fietspad het bos in. Via prachtige, soms hobbelige paden, reden we door een prachtig bos. Een paar keer met 10% hellingen; we wisten niet dat je op een elektrische fiets zo hard naar beneden kon rijden. Bijna 50 km per uur zou je gaan, maar we hebben goed geremd, want dat vonden we te hard. Eenmaal onderaan werden we aangesproken door een Amerikaan, die op de fiets door Europa aan het trekken was; hij wilde nu naar Nederland, maar Heleen vertelde hem dat het in oktober al best koud kon zijn; dan ga ik naar Portugal, zei hij. Een vreemde vogel, maar zo zijn er wel meer! In Biscarosse Plage reden we eerst over een rommelmarkt en later waren we bij de duinen en het strand. Niet echt hoge golven; lijkt de Middellandse Zee wel! Ook geen boulevard zoals in Spanje, maar dat kan natuurlijk ook niet bij duinen. We zijn over de weg terug gefietst, niet weer door het bos. Ook hier was het best steil, maar de fietsjes deden het prima. Terug op de camping lekker koffie gedronken en later een drankje, want het is toch zondag? De camping is weer bijna leeg als we ’s avonds frites uit de oven met een spiesje of hamburger en verse sla eten. Even sport gekeken en daarna alles opgeruimd. Morgen gaan we richting St. Jean-de-Luz, bij Biarritz.

Maandag 03-09-2018, zon en 28°

Vertrek Biscarosse 49263 km

Aankomst Urrugne 49448 km

Gereden 185 km

 

 

Eerst nog even wat diesel getankt, niet vol, want in Spanje is de diesel ruim 20 cent goedkoper per liter. Het was niet ver, maar de TomTom gaf qua tijd ruim drie uur aan. Het eerste stuk was door het prachtige productiebos met grove dennen. Daarna gingen we de snelweg op tot net boven Dax. Daarvandaan werd het binnenweg met allerlei leuke dorpjes en natuurlijk rotondes. We reden even verkeerd, maar dat kwam goed uit. Er was een prachtige nieuwe Leclerc supermarkt, waar we de nodige boodschappen deden. Even verder hebben we heerlijk in de schaduw gegeten. Het laatste stuk gaf een gemiddelde van 30 km/uur aan, maar dat klopte ook wel, want we reden constant door plaatsjes en steden zoals Bayonne en Biarritz. Bij St. Jean-de-Luz was het erg druk; de camping die we hadden uitgezocht was "complet" en twee andere campings ook. We besloten door te rijden tot voorbij St. Jean-de-Luz. Er was een camping in Urrugne, die goed aangeschreven stond. Hij lag vlakbij wederom een Leclerc supermarkt en er was plaats genoeg. We kozen een plaatsje vlakbij de ingang. Na de thee reden we even naar de supermarkt voor wat boodschappen. Heleen zag weer wat voor Noé; even een fotootje geappt naar Chantal om te vragen of ze het leuk zou vinden. Ook stond alles daar ook in twee talen Frans en Baskisch. Dat is niet te lezen, laat staan uit te spreken. Terug op de camping even gesproken met Nederlandse overburen, die onderweg waren naar Cordoba, waar ze verzamelden voor een ACSI reis naar Marokko. ’s Avonds aten we macaroni met kaas en uien en las Heleen lekker en heb ik het weekverslag gemaakt. Ik was wat dagen achter geraakt, dus het was best een werk! Op deze camping is er wifi, dus morgen maar eens alles op ons weblog zetten.

Dinsdag 04-09-2018, zon, soms bewolkt, 26°

Rustdag in Urrugne

 

Na het ontbijt ben ik even naar de supermarkt gelopen voor een verse baguette voor Heleen. Mijn bruine brood was nog niet op. Terug op de camping wilde ik gaan verlengen met een nachtje. De mevrouw bij de receptie vertelde ons dat we moesten verkassen; we hadden gisteren 1 nacht geboekt. Ons plaatsje was echter vanaf vandaag gereserveerd; de Nederlandse overburen waren al vertrokken en die plaats was dus vrij. We hebben de camper daar neergezet; ook een prima plaatsje; de buren hadden geen beeld op de schotel, wij wel! Niet dat dat het belangrijkste is natuurlijk. Zo was de ochtend al weer voorbij en na de lunch zijn we naar het strand bij Socoa gereden. Een kilometer of drie door een mooie omgeving. Opvallend waren hier de vakwerkhuizen met allerlei donkere kleuren voor de balken en de luiken, donkerbruin, donkergroen en donkerblauw. Eenmaal in het plaatsje kwamen we bij de haven met een mooi fort en aan de andere kant de Atlantische Oceaan, die daar wel echt golven had! Heel apart de oude kanonnen, die gebruikt werden om schepen aan vast te leggen. Je keek helemaal over de baai van St. Jean-de-Luz. Vanuit het dorpje liep er een mooie weg (Route de la Corniche) over de rotsen langs de Oceaan. We zijn er een stuk langs gefietst en daarna via een smal binnen weggetje terug naar de camping gereden. Het was nog heerlijk weer, maar de komende dagen wordt het hier en in Noord Spanje wellicht wat minder. We hebben Kantonese kip gegeten. Morgen rijden we naar de camperplaats in Bilbao. In de loop van de avond was er nog een prachtig vuurwerk te zien uit de richting van Spanje; daar was het vuurwerk van de zomerfeesten in Gorcum niets bij!

Woensdag 05-09-2018, bewolkt, regen, noodweer, 20°

Vertrek Urrugne 49448 km

Aankomst Laredo 49665 km

Gereden 217 km

 

Toen we opstonden was het bewolkt; dat was ook opgegeven, maar niet koud. Even naar de winkel voor brood en na de koffie reden we weg richting de camperplaats in Bilbao. Via een mooie route door mooie plaatsjes, bossen, bergen en wat minder mooie stukken door steden. Daar ontkom je in die buurt niet aan. Net voor San Sebastiaan begon het te regenen, eerst zachtjes, maar toen we uiteindelijk op de snelweg door de stad reden hoosde het. De weg veranderde in een rivier en we moesten de snelheid aanpassen. Het onweerde ook flink met regelmatig flitsen en knallen. Toen we San Sebastiaan uit waren, minderde de regen en werd het uiteindelijk droog. We reden de kustweg, de N634 die ons eerst langs Zarautz voerde, waar we vorig jaar terug ut het zuiden hebben gestaan hoog op de kliffen. We reden door het stadje en daarna langs de kust. De Oceaan was best ruig, er werd veel gesurft. Later bracht diezelfde weg ons in het mooie achterland, wat soms wel iets had van de Dordognestreek en dan weer langs inhammen van de zee, die ver het land inliepen. Onderweg hebben we op een parkeerplaats met een mooi uitzicht over de zee nog heerlijk gegeten. De weg ging voor Bilbao over in de snelweg, die hoog boven de stad langs ging. De camperplaats lag nog hoger en het uitzicht over de stad was er inderdaad prachtig. Alleen de beheerder vroeg ons of we gebeld hadden om te reserveren; niet dus en er was geen plaats! Waarschijnlijk door het Guggenheim museum, wat door veel mensen bezocht wordt. Heleen had in het boekje al snel een alternatief gevonden; de camping in Islares. Na Bilbao bleven we op de snelweg en zo waren we dus al in korte tijd bij de afslag Islares aangekomen. Een afslag verder is de camping in Laredo, zei Heleen en zo reden we daar heen. De camping lag achter het stadje in een natuurgebied. Bij de oprit naar de camping kon je paard rijden; er stonden rijen pony’s en paarden klaar om bereden te worden. Bibi had het hier wel nar haar zin gehad! Op de camping mochten we een plaatsje zoeken; we zetten de camper dwars over 2 plaatsen heen, wat meer camperaars gedaan hadden; het was toch niet druk op de camping. Er stonden mooie huisjes aan de andere kant van de weg. We zijn na de koffie nog even naar het strand gelopen; het was niet ver en het was nog best lekker weer, ook als was het bewolkt. We keken even in de winkel of ze pizza’s hadden, maar dat was niet het geval. In het restaurant hadden ze afhaal maaltijden, dus dat even gevraagd, maar deze zomer hadden ze geen kok kunnen vinden en was de keuken gesloten gebleven. We besloten toen maar pannenkoeken te bakken met spek en kaas. Die waren erg goed gelukt, al zeg ik het zelf! ’s Avonds regende het even en hebben we lekker binnen gelezen en het verslag gemaakt. Ook de route voor morgen hebben we even bekeken. Het weer is hier morgen en overmorgen niet best in de regio, dus we zien wel.

Donderdag 06-09-2018, bewolkt, regen, onderweg noodweer, 20°

Vertrek Laredo 49665 km

Aankomst Foz 50049 km

Gereden 384 km

 

Als we wakker worden, regent het licht. Nadat we hebben afgerekend, opgeruimd en koffie hebben gedronken, vertrekken we richting Cudillero. Eerst over de snelweg tot Santander, waar het weer begon te regenen en daarna een stukje binnendoor langs Torrelavega, Santillana del Mar, waar het erg druk was met bussen en Comillas, waar het enige  bouwwerk van Gaudi buiten Catalonië staat. Het weer was er zo slecht, dat we doorgereden zijn. Weer verder via de snelweg richting Gijon en daarna richting A Coruña. Overigens ligt de snelweg hier wel prachtig met uitzichten op de zee en de bergen. De afslag naar Cudillero kwam in zicht; nog steeds regende het. De route erheen liep door een troosteloos gebied en ook de camping zag er niet uit. We besloten door te rijden naar de volgende camping, die we op ons lijstje hadden staan. Dat was in Fox, wel weer ruim 100 km verder, maar als het regent is rijden beter dan binnen zitten op een camping. Even later werd het gelukkig droog, dus toen we op de camping in Fox kwamen, was het droog. In de bar konden we inschrijven en we mochten een plaatsje zoeken. We vonden een plaatsje tussen heggen, niet echt groot, maar dat maakt niet uit. We gaan waarschijnlijk toch morgen weer verder. We dronken binnen koffie, want het was fris na de regenbuien. Echt koud was het niet; een graad of 18. We konden wel buiten koken; we hadden nog saus over van de lasagne; die dus opgewarmd en spaghetti erbij gekookt. Het smaakte heerlijk. We hebben toen naar het weer gekeken; morgen blijft het droog, licht bewolkt, maar ’s middags zon en zo’n 21°. We blijven dus ook morgen hier. ’s Avonds naar het Nederlands elftal gekeken met het debuut van achter-achter-neef Frenkie de Jong!

Vrijdag 07-09-2018, licht bewolkt, zonnig 21°

Rustdag in Foz

 

We waren pas laat wakker; het was nog een beetje bewolkt, maar al wel 19°. Na de koffie zijn we gaan fietsen naar Foz. Er was een postkantoor en Heleen wilde postzegels hebben voor de kaarten en de brieven. Gisteren had ik nog even gekeken, hoe we daarheen konden fietsen, maar er was een prachtige fietsroute langs de kust naar het plaatsje. Trouwens ook een prachtige wandelroute helemaal langs de rand van de rotsen en de zee. Het was een km of 4 tot het plaatsje en het was even zoeken naar het postkantoor. Daar “even” postzegels gekocht; er waren wat mensen voor me en die lieten volgens mij hun hele administratie doen bij het postkantoor. Gelijk even boodschappen gedaan bij de Mercadona en daarna weer via de fietsroute terug gereden. We gaan er vanmiddag nog wel even “toeristisch” naar toe. Het was inmiddels lekker zonnig geworden en na het eten hebben we lekker buten gezeten, een wasje gedaan en na de thee zijn we weer met de fiets op pad gegaan. Prachtige kusten, een leuk centrum, leuke winkelstraten, een haven met terrasjes, waar we ook nog even koffie hebben gedronken. 2 koffie Americano voor €2,40 op een terrasje aan de haven???? Ook nog zo’n grote schreeuw-meeuw op een paal; soms denk je dat er een kat jankt of zelfs een baby huilt, maar het is een meeuw… Terug op de camping heerlijk buiten gezeten, biertje en wijntje erbij, zonnetje. Zo is deze camping toch wel een camping voor ons; goede locatie, fietspaden, mooie omgeving. Morgen wordt het zelfs 24°, dus blijven we nog een dagje hier. Daarna verder richting Valdovino langs de kustweg, dus niet over de snelweg. Daarna richting  Santiago de Compostello en de kust, waarschijnlijk een camping in Louro.

Zaterdag 08-09-2018, zon 26°

Rustdag in Foz.

 

Echt een rustdag; we werden pas tegen half 10 wakker…..en de zon scheen al volop, maar omdat we zo dicht bij de kust staan, bleef de temperatuur mede door het heerlijke zeewindje steken rond de 20-21°, maar in het zonnetje uit de wind was het heerlijk. De route voor de komende dagen bekeken en bepaald. Morgen gaan we verder naar Valdovino, over een volgens de kaart mooie kustroute. Geen snelweg dus deze keer. Na de koffie hebben we nog even boodschappen gedaan in een andere, voor ons onbekende supermarkt, de Gadiz. Weer heel anders dan de Mercadona, waar we ’s middag ook nog even heen gegaan zijn, voor de dingen die ze bij de Gadiz niet hadden. Tussen de middag heerlijk vers bruin brood gegeten; Heleen had erg kruimelig stokbrood, wel lekker hoor! Daarna heerlijk buiten gezeten; met onze Spaanse buurman ook nog even over onze route gesproken. Zij kwamen uit Palencia, in de buurt van Burgos. Ze hadden twee ruwharige tekkels en een soort Border collie, die erg schuw was, maar uiteindelijk wel aaibaar. De tekkels waren erg spontaan en vroegen gewoon om aandacht. Even later kwam de buurman met een fles naar ons toe; een echt medicinaal Spaans drankje voor bij de koffie; hij schonk ons een glaasje in dat we bewaarden tot na het eten. Het was inderdaad lekker, maar best sterk! ’s Avonds hebben we knakworst met frites en sla gegeten en daarna dus het drankje voor de koffie. We hebben het niet helemaal opgedronken, want anders….. Heleen heeft Dance, dance, dance gekeken op bed en ik heb het verslag van vandaag getypt. Het koelde al snel af en rond negen uur moest de deur echt dicht! Nog even de buurman bedankt voor zijn drankje en even met de honden aangehaald. Ze vertelden dat ze nog een tekkel hadden gehad die vanaf zijn 6e jaar verlamd was. Ze lieten een filmpje zien, waarop de tekkel in een tuigje met wieltjes lekker rondliep. Hij was uiteindelijk bijna 19 jaar geworden!